Ω ΑΝΘΡΩΠΕ, ΤΙ ΘΛΙΨΗ….

Όσο μεγαλώνω μαθαίνω και όσο συνεχίζω γίνομαι σοφότερος.

Έχω που λες ένα φίλο. Πέρασε δυσκολίες και του στάθηκα βράχος. Πέρασα δυσκολίες και ούτε καν τον είδα αλλά καλή καρδιά.

Πριν από λίγες ημέρες πέρασα μπροστά από το μαγαζί του. Βγήκε στην είσοδο και τα λέγαμε. Αυτή την περίοδο οδηγώ ένα εταιρικό αυτοκίνητο που είναι αρκετά καλό μπορώ να πω. Δεν το επιδεικνύω και γιατί δεν είναι δικό μου αλλά και ποτέ δεν θεώρησα κάτι πολύ σημαντικό ένα αυτοκίνητο.

Καθώς το κοίταζε άρχισε να μου λέει: 

• Δεν μου λες ρε ύποπτε, ασφάλεια για κλοπή έχει; 
• Που να ξέρω, του λέω
• Χμμμ… μα τι χρωμα είναι αυτό που το διάλεξες..
•  …. ( μου το έχει πει 5-6 φορές )
• Και τότε που σου χτύπησαν την πόρτα, ποιος σου το έφτιαξε; Τι άχρηστος. Βαθουλώματα έχει ακόμα, το σμυριγδόπανο φαίνεται, άλλο χρώμα σου έβαλαν
• ….( αυτό μου το έχει πει 3 φορές )
• Δεν μου λες, θα μου κάνεις μια δήλωση ατυχήματος;
• Ε;;; γιατί;
• Ε να μωρέ για να βγάλουμε κανα φράγκο.
• Όχι, δεν παίζω με εταιρικό αυτοκίνητο.  Τι είναι αυτά που λες; 

 

Κατευθείαν εκείνη την ώρα έβαλα τη ζώνη, σταύρωσα το τιμόνι και έπιασα τον σταυρό που είχα πάρει από τον Άγιο Όρος. Παράλληλα έψαχνα κάτι στο κάθισμα του συνοδηγού… 

•  Μα τι κάνεις εκεί;;;
•  Τίποτα ψάχνω να δω, μήπως μπορώ να βάλω και τη δεύτερη ζώνη

Γέλαγε

Μα τι να κάνω ρε αδερφέ, του λέω.

Δεν σε καταλαβαίνω.

Τζιπάρα έχεις.

Μηχανάρα 500 κυβικών έχεις.

Μαγαζάρα 200 τετραγωνικών έχεις

Σε σπιταρόνα 120 τετραγωνικών σε ακριβή συνοικία μένεις

Με μια όμορφη και καλή κοπέλα τα έχεις

Τι σου λείπει ρε τύπε;;;;

Να πω ότι έκανα μόστρα και επίδειξη, χώσε. 

Να πω πως μιλάω για το αυτοκίνητο μου με περηφάνια, προσγείωσε με ! 

Εν προκειμένω όμως…

Έκανα που λες το σταυρό μου για να αποφύγω τα σκάγια της τοξικότητας και του φθόνου και έφυγα. 

Να θυμηθώ την επόμενη φορά να εισηγηθώ στην εταιρεία να μου πάρει Φεράρι. 

Να γελάω πιο δυνατά.