Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ - Ο ΤΑΥΡΟΣ ΦΟΡΑΓΕ ΓΚΡΙ


Πικρό να αποκλείεσαι στο καλύτερο σου παιχνίδι. Αλλά δίκαιο.

Δεν είναι κακό να παραδέχεσαι πως δεν ησουν καλός. Δεν είναι κακό να κλείνεις τα μάτια σε μερικές αλήθειες. Από το μουντομπάσκετ πήραμε ότι μας άξιζε.

Με εξι παίκτες παίζαμε σε ολη τη διοργάνωση. Τους Διαμαντίδη, Σπανούλη και Ζήση στην περιφέρεια και από κάτω από το καλάθι τον Σοφοκλή, τον Φώτση, τον Μπουρούση και τον Τσαρτσαρή εκτος απο το τελευταίο παιχνίδι.  

Αυτή ηταν η ομάδα μας.

Ετσι δεν μπορείς να κερδίσεις τους Ισπανούς. Με εξι παίκτες δεν μπορείς να τους κερδίσεις όταν μπαίνουν κάτι Μουμπρού και Γιούλ και βομβαρδίζουν με τρίποντα από το πουθενά. Κάποια στιγμή κουράζεσαι, κλατάρεις και θέλεις βοήθεια από τον πάγκο. Δεν την είχες, αντιο σας.

Στο σκοράρισμα είχαμε πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων και από τους υπόλοιπους, όλα και όλα, μια βολή του Καλάθη και ένα δίποντο από τον Μπουρούση. Αναλογιζόμενοι το μέγεθος του αντιπάλου, καλά παίξαμε. Δεν σουτάραμε στο μπάτσελορ παρτι πριν από το γάμο του Καραγκιόζη, ( εξάλλου και το 7/23 τρίποντα δεν είναι απογοητευτικό ) σούταρε – επιτέλους – ο Ζήσης από τα 4-5 μέτρα, δωσαμε τη μπάλα στο Σοφο ( και οι δυο αυτοί έκαναν 20 σουτ ) και είμασταν σοβαροί αλλά δυστυχώς δεν έφτανε αυτό. Οι Ισπανοί εχουν καλύτερη επίθεση από μας και αυτό φάνηκε γιατί τα δικά μας καλαθια ηταν με αίμα και πολλά από τα δικά τους άνετα.

Δυστυχώς αποτύχαμε παταγωδώς στο θέμα του προπονητή. Στο Ευρωμπάσκετ πήραμε την Τρίτη θέση με την κεκτημένη ταχύτητα της ομάδας του Γιαννάκη και το άλλοθι των τεσσάρων απουσιών. Και τότε είχαν φανεί τα προβλήματα και θα μου επιτρέψεις να παραθέσω κάτι που έγραψα στο μπλόγκ μου στις 29 Σεπτεμβρίου 2009 μετά το ευρωμπάσκετ που μας πέρασε, στην Πολωνία:

«Η ΑΛΕΠΟΥ ΤΩΝ ΠΑΓΚΩΝ

Εν αρχή ην ο προπονητής. Ο Γιόνας Καζλάουσκας είναι ενας πολύ συμπαθητικός κύριος που σίγουρα θα ήθελες να εχεις θείο σου. Ευγενικός, σε ενθαρρύνει, ενας καλόβολος άνθρωπος που δεν κάνει τίποτα κακό. Το θέμα όμως είναι και αν κάνει κάτι γενικά. Εφτιαξε μια 12αδα στην οποία δεν υπήρχαν πολλά γκαρντ αλλά ψηλοί και πιο ψηλοί. Λες ότι εντάξει, εχουμε απουσίες, θα παίξουμε κοντά στο καλάθι. Αντι πχ να πάρει τον έμπειρο Τσαλδάρη ή τον πιτσιρικά τον Παπανικολάου, προτίμησε άλλο ένα κορμί, τον Γλυνιαδάκη για να σπρώξει –λογικά- τον Γκασόλ.  Αυτό που είδαμε όμως είναι ότι τους ψηλούς που πήρε δεν τους έβαλε να παιξουν!
Δεν θα μπορούσε να βάλει για λίγο εστω τον Κουφό μετά τη γαστρεντερίτιδα ή τον Γλυνιαδάκη ώστε να καλυφθούν τα κακής απόδοσης διαστήματα του Μπουρούση; Αν αύριο ο Κουφός πει «που να τρέχω από την Αμερική να παίξω με σας, αφου ηρθα και δεν με βάλατε» δεν θα εχει ένα δίκιο;

Ο Καζλάουσκας λέει προσπάθησε να κάνει την ομάδα μας να παίξει πιο γρήγορα και πιο θεαματικά. Αυτό να το πει κάποιος που δεν ξέρει. Πότε οι Ελληνες έπαιξαν γρήγορα; Και τι σημαίνει γρήγορα; Χωρίς τον Παπαλουκά και με ένα μόνο τριάρι που να πας γρήγορα; Θυμαμαι αρκετές φάσεις που βγαίναμε 3 εναντίον 2 και 4 εναντίον 3 και περιμέναμε να ερθουν και οι υπόλοιποι γιατί δεν ξέραμε πώς να τελειώσουμε τη φάση.

Σε παιχνίδια που θέλαμε να κερδίσουμε και τα χάσαμε, δεν θυμάμαι να είχαμε βοήθεια από τον πάγκο. Με τους Ρώσους ούτε αλλάγες στο τέλος, ούτε μια τακτική. Με τους Γάλλους, μας το έδιναν και καταφέραμε να το χάσουμε. Με τους τούρκους, ένα άναρχο παιχνίδι που το καθάρισε με ατομικές ενέργειες ο αγιος Βασίλης Σπανούλης και με τους Σλοβένους είχαμε τον καλύτερο Σοφοκλή ολων των εποχών. Τον Καλάθη τον έβαλε να παίξει αφου ο Ζήσης δεν μπορούσε ούτε με τα χίλια ζόρια, μισοπεθαμένος μπασκετικά και ο Σπανούλης ταλαιπωρήθηκε αρκετή ωρα στο χαμένο ματς με την Ισπανία

Τι καινούριο έφερε ο Λιθουανός στην ομάδα μας; Τιποτα απολύτως. Το παιχνίδι της εθνικής μας στηρίχθηκε σε απλές τακτικές τύπου οσο είναι ο Σόφο μέσα να παίρνει τη μπάλα και ο Σπανούλης να κάνει ντραϊβ και σπλιτ. 

Ο Γιαννάκης ηταν νικητής, έκανε αλλαγές και αυτή η επιτυχία στηρίθηκε στο υλικό του Γιαννάκη. Ο Λιθουανός μας έμαθε άμυνα; Όχι, την ξέραμε. Μας έμαθε επίθεση; Ούτε, καθώς κάνουμε ότι κάναμε.

Στον πάγκο της εθνικής μας είδα έναν χειροκροτητή και οι προπονητές ηταν μέσα στο γήπεδο».

Αν αλλάξεις μερικά ονόματα, νομίζω πως το κείμενο στέκεται μια χαρα και για την παρούσα διοργάνωση. Λέμε και λέμε για τα επεισόδια με τη Σερβία. Που ήταν ο προπονητής να μαζέψει την ομάδα μετά το πάρτι με τις γροθιές ώστε να μείνουν συγκεντρωμένοι; Δεν μπορώ να καταλάβω τι ηταν αυτό που συνέβη και χρησιμοποιείται συνεχώς ως δικαιολογία. Οι σέρβοι δηλαδή πως έμειναν ανεπηρέαστοι και προχώρησαν; Εμεις τι πάθαμε, μας έκαναν ντα και μας δημιούργησαν αβάσταχτα ψυχολογικά προβλήματα;

Τι έκανε ο Καζλάουσκας όταν γύρισαν οι Φώτσης και Σχορτσιανίτης; Εθαψε τον Τσαρτσαρή με την Ισπανία…

Πως μας έμαθε ο προπονητής να αντιμετωπίζουμε τη ζώνη;
Παρακολουθώντας μας να σουτάρουμε 172 συνολικά τρίποντα; 29 ανα παιχνίδι; Οσα χρόνια βλέπω την Εθνική δεν εχει ξαναγίνει αυτό! Ούτε καν επι Ιωαννίδη που είχαμε τη χειρότερη ομάδα των τελευταίων 25 χρόνων!

Μήπως αυτό που μας χαρακτήριζε και μας έδινε επικές νίκες, η άμυνα, ξεχαρβαλώθηκε και ο Λιθουανός προπονητής μας, παρακολουθούσε σχεδόν αμέτοχος; Μήπως τελικά προπονητής ηταν ο Σφαιρόπουλος;

Υπερθεματίζει ο συμπαθής Βαγγέλης Ιωάννου για τη διαιτησία.
Δίκιο εχει αλλά δεν προκαλεί έκπληξη σε κανέναν. Αν υιοθετήσουμε το σενάριο σκοτεινής συνωμοσίας, η ΦΙΜΠΑ δεν ήθελε σε καμία περίπτωση  να ξαναπαίξει η Ελλάδα με τη Σερβία. Αν δεν το υιοθετήσουμε, ας το πάρουμε απόφαση. Εφόσον οι Ισπανοί έχουν τα σκήπτρα του μπάσκετ – πλην Αμερικής – με Μπερτομέου και το καλύτερο πρωτάθλημα, αυτά πρέπει να τα περιμένεις.

Η φιλοσοφική συζήτηση που γίνεται για τον αγώνα με τη Ρωσία είναι της πλάκας. Είναι κακό να διαλέγεις αντίπαλο; Γιατί οι Γάλλοι που έχασαν ακριβώς με 12 πόντους από τους Ζηλανδους και μας έστειλαν δωράκι την Ισπανία, το ίδιο δεν έκαναν;

Βέβαια, αν ρεπορτάζ γράφουν ποδοσφαιρικοί συντάκτες, τι να περιμένεις…

Επίσης δεν αντέχεται η κουβέντα για τον Βασιλειάδη. Λες και είχαμε τον Τζόρνταν και τον αφήσαμε στον πάγκο. Ο Βασιλειάδης δεν έκανε ποτέ μια μαγική καριέρα ουτε στην εθνική ούτε σε διασυλλογικό επίπεδο. Δεν μπορεί να τον ανάγουμε σε σωτήρα του ελληνικού μπάσκετ που τα διαπλεκόμενα του στέρησαν τη συμμετοχή. Ο Κώστας μπορεί να αισθάνεται δικαίωση από τις δηλώσεις του Καζλάουσκας ότι δεν τον πήρε λόγω του τραυματισμού του Μπουρούση και τις τιμωρίες αλλά και αυτούς που πήρε δεν τους έβαλε να παίξουν!

Αποτύχαμε.

Όμως, δεν ξεχνώ τι έχει προσφέρει αυτή η ομάδα και στο κάτω κάτω της γραφής, ανθρωπος είσαι, δεν μπορείς να φέρνεις μετάλλια συνέχεια. Δεν υπάρχουν μόνο νίκες αλλά και ήττες.  Τι να πουν και οι Ιταλοί που εξαφανίστηκαν από τον χάρτη, τι να πουν και οι Ρώσοι που κάνουν συνεχώς πισωπεταλιές και είμαι σίγουρος πως στο τέλος της διοργάνωσης θα δούμε και άλλες εκπλήξεις.

Με στενοχώρησε ο Διαμαντίδης. Δεν ξέρω αν εχει μπολιάσει τόσο πολύ την εθνική ο οπαδισμός του πρωταθλήματος. Τουλάχιστον αυτός, δεν έκανε σαν τον ρίψασπη τον Παπαλουκά που δυο συνεχόμενες διοργανώσεις έφτυσε το εθνόσημο. Έπαιξε και έφυγε αλλά είναι κρίμα. Τόσο πολύ πια για να είναι αφοσιωμένος με τον Παναθηναϊκο; 30 ετων είναι μέχρι την Ολυμπιάδα δεν θα μπορούσε να παίξει στο προσεχές ευρωμπασκετ και στο Λονδίνο; Μετά οκ, αν το θέλεις τόσο πολύ, φύγε και σε ευχαριστούμε. Από πού και ως που ανακοινώνεις την αποχώρησή σου μόλις στα 30 σου; Θα αποχωρήσεις και από το μπάσκετ ή μόνο από την Εθνική με την οποία είναι ζήτημα αν δίνεις 8 ματς το χρόνο;

Ξαφνικά μετά από μια αποτυχία μιλάμε για κύκλο που έκλεισε και πως πρέπει να γίνει ανανέωση; Μα ολοι σε «παραγωγική» ηλικία είναι με χρόνια καριέρας μπροστά τους! Επειδή ο Ελλην είναι ποδοσφαιρικός οπαδός, μάλλον παντού βλέπει μπροστά του τον Χαριστέα και τον Πατσατζόγλου, δεν εξηγείται αλλιώς…

Αν πρέπει να μιλήσουμε για κύκλο, αυτός καταλήγει στην Ολυμπιάδα του 2012. Μέχρι εκει όμως, η ομάδα να μείνει ως εχει και πρέπει να αλλάξουμε προπονητή. ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΙΣΩ Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΑΜΕΣΩΣ.

Σε ότι αφορα τους παίκτες ας δούμε τι έκανε καθένας ξεχωριστά:

ΙΑΝ ΒΟΥΓΙΟΥΚΑΣ

Θα μπορούσε να λέγεται και ο Κουφός του Μπουντομπασκετ.
Έπαιξε κατά μέσο ορο 4,5 λεπτά [ ΣΣ. Εφόσον ηταν υγιής, μετράω ολους τους αγώνες και όχι μόνο τους τρεις που χρησιμοποιήθηκε ] και ηταν ο καλύτερος τηλεθεατής του τουρνουά. Όλα τα ματς τα είδε από πολύ κοντα εκτος από το Πουέρτο Ρίκο που έπαιξε 17 από τα συνολικα 28 του λεπτά. Θα μου πεις, φταίει;

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ

Η μεγάλη απογοήτευση. Επαιξε λίγο παραπάνω από τον Ιαν, 7 λεπτά,  αλλά ηταν εκτος τόπου και χρόνου. Πιο πολύ έπαιξε στο μάτς παρωδία με τους Ρώσους και σκέψου πως από τους 19 πόντους του συνολικά, έβαλε τους 12 με την ακτή Ελεφαντοστού… Πάντως,  εκείνο το 2/10 τρίποντα, βγάζει μάτι..

ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΕΡΠΕΡΟΓΛΟΥ

Η μεγαλύτερη απογοήτευση.
Είναι 26 ετων και παίζει λες και είναι 36. Υποτονική η παρουσία του, σαν να βαριέται, και αντι να είναι ηγέτης μια και είναι ψυχολογικά απευθερωμένος καθώς δεν έχουμε άλλο τριαρι οπότε η φανέλα του βασικού είναι δική του, κατάντησε να βλέπει τον Διαμαντίδη στο 3 γιατί αυτός είναι ανίκανος. Με τον Σάτο φέτος ο ΠΑΟ και πιθανώς τον καλύτερο Τέπιτς, ο Περπέρογλου θα ζεστάνει στον πάγκο. Παραστάσεις εχει, εμπειρία, τίτλους, και βλέπεις ένα μπλαζέ παιδί που δεν κάνει μπάσιμο, είναι αργός, στο σουτ πρέπει να ζυγίσει μια ωρα τη μπάλα και προσέφερε στην ομάδα μας 1/9 τρίποντα και 4/8 βολές !!! Πραγματικά, αυτό το παλικάρι ποτέ δεν το κατάλαβα. Μαστουρωμένο είναι; Αίμα δεν εχει; Νεύρο; Πάθος; Να τον δω μια φορά να βγάλει ένα γαμώτο και τι στον κόσμο!

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΪΜΑΚΟΓΛΟΥ

Αν και ο χρόνος συμμετοχής του ηταν ιδιος με αυτόν του Πρίντεζη και ο μισός από αυτόν του Περπέρογλου, κέρδισε τις εντυπώσεις. Προσπάθησε σε άμυνα και επίθεση, ο Καζλάουσκας δεν τον εμπιστεύθηκε, και το παιδί ηταν ο πιο εύστοχος παίκτης μας στα τρίποντα με 6/8 !

ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΑΘΗΣ

0/10 τρίποντα ρε αγόρι μου; Αλλά και δεύτερος σε ασιστ στην ομάδα μετά τον Διαμαντίδη. Χρειάζεται εμπειρία αλλά το αγωνιστικό προφίλ του ταιριάζει στην ομάδα, με την ταχύτητα και το γρήγορο ρυθμό συμπληρώνει και τους υπολοίπους και μπορεί να βοήθησει. Πρέπει όμως να προπονηθεί στο σουτ. Ετσι ξεκίνησε και ο Διαμαντίδης αλλά στη συνέχεια προπονήθηκε και έμαθε να σουτάρει. 21 ετων είναι, θα μάθει ώστε να δικαιώσει και το επίθετο του. Δε λέει κοτζάμ Καλάθης να δίνει μόνο πάσες και να κάνει τρίπλες…

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΡΤΣΑΡΗΣ

Με 18 λεπτά κατά μέσο όρο και μόλις ένα λάθος, ανάγεται ως ο πιο σοβαρός ψηλός μας που ο Λιθουανός μπαγλαμάς έθαψε στον αγώνα με τους Ισπανούς βάζοντας τον μόλις για 4 λεπτά!! Ηταν ο δεύτερος ριμπάουντερ της ομάδες και ο πρώτος σε τάπες. Πολύ σημαντικός στους δυο πρώτους αγώνες που έπαιζε μόνος του για δυο και ηταν καθοριστικός στον αγώνα με το Πουέρτο Ρίκο.


ΝΙΚΟΣ ΖΗΣΗΣ

Η καριέρα του εχει καθοδική πορεία. Τον έδιωξαν από την ΤΣΣΚΑ και παίζει στο χαμηλού επιπέδου Ιταλικό πρωτάθλημα. Δυστυχώς ο Ζήσης παραμένει στάσιμος και εχει κάτι περίεργα σκαμπανεβάσματα. Καλό παιδί, σοβαρό, να τον κάνεις φίλο σου, να τον κάνεις γαμπρό σου αλλά με την εθνική ειδικά τώρα με τους 4 παίκτες στα γκαρντ, περίμενα να έδινε περισσότερες ανάσες στον Σπανούλη. Ξεκίνησε καλά με την Κίνα, μετά χάθηκε από το παρκέ και τον ξαναείδαμε καταπληκτικό με την Ισπανία. Ηταν ο μόνος που λόγω στιλ θα μπορούσε να βοηθήσει με τα σουτ από μέση απόσταση και το έκανε μόνο χθες. Στο πραγματικά κρίσιμο ματς με την Τουρκία ηταν ανύπαρκτος. Ισως να του φτάνει να είναι απλά ενας καλός παίκτης με σίγουρη την πρόσκληση του στην Εθνική αλλά αλλιώς τον φανταζόμασταν όταν τον βλέπαμε κάποτε στην ΑΕΚ. Θα μπορούσε να είναι ηγέτης, και είναι απλα ενας ασταθής ρολίστας.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΣΗΣ

Σε χαμηλές πτήσεις ο αρχηγός, σούταρε μόλις 7 φορές για δυο πόντους ( κα μόλις δύο εύστοχες ) αλλα …14 για τρεις! Έβαλε τα 6 και μπορεί το ποσοστό για τη στατιστική να είναι εξαιρετικό – 43 % - αλλά τρια κρίσιμα με την Τουρκία και δυο κρίσιμα με την Ισπανία, μόνος του τα έχασε και έβαλε τους τελευταίους πόντους για τη χώρα μας στο μουντομπάσκετ.
Αν εξαιρέσεις τον αγώνα με τη Ρωσία που δεν έπαιξε και φυσικά τους 2 πρώτους, ο Φώτσης πρέπει να είχε τη μικρότερη αναλογία χρόνου συμμετοχής και σουτ. Λογικά θα έπρεπε να είχε την περισσότερη ενέργεια από άλλους αλλά κάπου τον είδα λίγο νωθρό…

ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΣΧΟΡΤΣΙΑΝΙΤΗΣ

Δεν δικαιούται να μην του αναγνωρίσει κανείς την προσπάθεια και τη μαχητικότητα του. Το πρόβλημα με τις βολές το ξέρουμε αλλά ο συγκεκριμένος Σοφοκλής είχε κάτι που δεν το είχε τα προηγούμενα χρόνια. Διάρκεια. 20 λεπτα σε κάθε παιχνίδι δεν έπαιζε ποτέ, αλλα εχει να μάθει και πολλά ακόμα. Ηταν ο πρώτος σε λάθη στην ομάδα με 4 κατά μέσο ανα παιχνίδι. 25 ετων είναι, αν δουλέψει στο Ισραήλ χωρίς τους πειρασμούς της Αθήνας και μάθει εστω να σουτάρει από τα τρια μέτρα και να βλέπει λίγο γήπεδο, θα περάσει στο ΝΒΑ και μόνιμα. Σκέψου ότι εκτέλεσε τις περισσότερες ελεύθερες βολές από ολους – 28. Που να του έδιναν και όλα τα φάουλ που του έγιναν. Πρέπει να καταλάβει ότι αν έβαζε πχ τις μισές ισως να είχαμε καλύτερη τύχη με την Τουρκία. Νομίζω πως είναι η τελευταία του ευκαιρία να δουλέψει για να βελτιωθεί μπασκετικά αλλιώς μια ζωη θα συμβιβάζεται χρησιμοποιώντας μόνο το σώμα του. Πάντως η παρουσία του ηταν θετική.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΡΟΥΣΗΣ

Μόλις βρήκαμε καλούς ψηλούς αμυντικούς, βρήκαμε και την αδυναμία του Γιάννη.
Τις κινήσεις με πλάτη στο καλάθι που ΔΕΝ εχει. Έπαιξε ανεξέλεγκτα και σούταρε 27 δίποντα και …30 τρίποντα! Και να τα βαζε πάει στην ευχή. 9/30 είχε.
Ηταν ο πιο ευστοχος παίκτης μας στις βολές με 87%, ο πρώτος ριμπάουντερ αλλά η καλή εμφάνιση με την Κίνα τον μπέρδεψε και πίστεψε πως θα πάρει το μουντομπάσκετ μόνος του. Ετσι, σούταρε όπως να ναι. Με την Ισπανία μπορεί να έκανε μόλις ένα τρίποντο ( και αυτό στη λήξη του χρόνου της επίθεσης οπότε συγχωρείται)  αλλά δεν έκανε και τίποτα άλλο. Παθιάζεται αλλά και παρασύρεται. Αν είχε στο ρεπερτόριο του κινήσεις με πλάτη, θα παραμιλάγαμε αλλά και έναν σοβαρό άνθρωπο στον πάγκο ( που δεν είχαμε ) να τον τιθασσεύει.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ

Κουράστηκε πολύ. Τον κούρασε ο προπονητής γιατί μια τον έβαζε από δω και μια από κει, έπαιξε πάρα πολύ, τον κούρασαν οι συμπαίκτες του είτε γιατί δεν μάρκαραν είτε γιατί δεν μπορούσαν. Με γεμάτη στατιστική σε όλα τα παιχνίδια άφησε την καλύτερη παράσταση για το τέλος. Δυστυχώς υπο τις οδηγίες του Ομπράντοβιτς παίζει το μπάσκετ του κάνω ένα μικρό μπάσιμο και βγάζω τη μπάλα εξω. Τον είδαμε σε πολλές φάσεις να μην τελειώνει τη φάση αλλά να τη βγάζει στην άλλη άκρη του γηπέδου. Σούταρε μόλις 9 δίποντα και …34 τρίποντα! Έβαλε μόνο 12 αλλά από την καταπόνηση στην άμυνα μπορώ  να κατανοήσω την αστοχία. Όχι μόνο ηταν ο πρώτος σε ασιστ και κλεψίματα, ηταν επίσης ο τέταρτος ριμπάουντερ και ο δεύτερος σε τάπες!

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ

Αυτός δικαιούται τουλάχιστον 20 μέρες …αναρρωτικής αδείας.  Έπαιξε πιο πολύ από ολους, τον αντιμετώπισαν ενας, δυο και τρεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Δέχθηκε ολη την πίεση της επιθετικής μας δυστοκίας, ηταν ο πρώτος σκόρερ μας με 14 πόντους μ.ο., ηταν ο μόνος που έπαιξε με ντραϊβ, ο πρώτος στα λάθη, πρώτος στα κλεψίματα όμως  και ο τρίτος στις ασιστ. Παρά ότι σήκωσε το βάρος μόνος του, ηταν ο πλεον εύστοχος παίκτης μας! Μετά την υπερκόπωση με Κίνα και Πουέρτο Ρίκο, κλάταρε με την Τουρκία, με την Ακτη δεν είχε νόημα, τη Ρωσία δεν τη μετράω καν και με την Ισπανία προσπάθησε αλλά μας έκαψε στα τρίποντα με 1/5.

Ηταν συγκινητικός αλλά τον λένε Σπανούλη και όχι Τζόρνταν. Δεν πήρε ανάσα στο τουρνουά και πάλι καλά που τον είχαμε γιατί θα μπορούσαμε να είχαμε αποχαιρετήσει από τους ομίλους. Δεν πας πουθενά αν εχεις μόνο έναν ντραϊβερ στην ομάδα..

Εν κατακλείδι.

Δεν παίξαμε καλά, μας άξιζε, αποτύχαμε, η ζωη συνεχίζεται.  

Οι πολλοί ψηλοί δεν έπαιξαν, οι μεσαίοι απογοήτευσαν και οι λίγοι κοντοι, οι μισοί δεν βοήθησαν και στους άλλους μισούς, βγήκε το λάδι. Του χρόνου εχουμε το ευρωμπάσκετ και καλή μας επιτυχία!

Α!

Και άμεση εκδίωξη του Καζλάουσκας.

ΑΜΕΣΗ !



1 Λογομαχιες:

panos75 είπε...

Θα το ξαναπώ μέχρι να μαλιάσει η γλώσσα μου. Το να κατηγορούμε τον βοηθό για τα πάντα και να μη λέμε κουβέντα για τις ευθύνες του (πραγματικού) προπονητή της Εθνικής είναι άδικο και εντέλει άνανδρο. Από τη στιγμή που τα χέρια του Καζλάουσκας ήταν δεμένα όσον αφορά τον καταρτισμό της 12άδας (και όχι μόνο) τότε έχει πολλά ελαφρυντικά, ΙΜΗΟ.

Και να με συμπαθάς ύποπτε αλλά η λογική ότι ο Βασιλειάδης δεν είναι Τζόρνταν άρα δεν είναι απαραίτητος στην ομάδα, είναι αστεία. Αν την ακολουθήσουμε τότε ούτε ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης είναι απαραίτητοι καθότι ουδείς εξ'αυτών είναι Μιχαλάκης.

Τα προβλήματα του ελληνικού μπάσκετ είναι δομικά και βαθιά. Όσο οι Ισπανοί φτιάχνουν "σιχάματα" (κλοπυράιτ Φίλιππας) τύπου Ναβάρο κι'εμείς φτιάχνουμε "πολυεργαλεία" που παίζουν άμυνα τύπου Περπέρογλου και Ζήση, τόσο θα τρώμε τις σφαλιάρες τη μία πίσω από την άλλη.

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια