Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

ΦΙΛΟΣ, ΦΙΛΗ, ΦΙΛΟΙ

Φιλος, ελεγε ο προσωπικος μου Κουβανος εμπορος πουρων, είναι αυτος στον οποιο εισαι ο εαυτος σου.

Η προσθηκη του Suspect είναι πως Φιλος είναι αυτος που στα δυσκολα δεν σε αφηνει μονο..

Αυτές τις μερες βλεπω πολλα:

Βλεπω φιλους που μου κρατανε συνεχεια συντροφια

Βλεπω φιλους που εχουν μυριες υποχρεωσεις και βρισκουν εστω ένα – δυο λεπτα να παρουν ένα τηλεφωνο, να πουν μια καλησπερα, να δηλωσουν μια παρουσια

Ειδα και ανθρωπους που ουτε καν μπηκαν στον κοπο να με συλλυπηθουν

Ειδα και ανθρωπους που κολλησαν στον τυπο της διακριτικοτητας, εστειλαν ένα sms ή ένα mail τυπου «ότι θες εδώ ειμαι» και καθαρισαν

Λογω πειρας και λιγης μπυρας, εχω να σχολιασω ότι είναι απειρως καλυτερα να μην μπορεις ή να μην εχεις διαθεση να απαντησεις σε μια κληση ενδιαφεροντος παρα να μην εχεις καμια κληση.

Αν ερχεσαι σε δυσκολη θεση, ας μην παρεις ακριβως την ωρα της καταιγιδας αλλα εστω 2-3 μερς μετα… Σχεδον καγχαζω όταν ακουω το «δεν σε πηρα για να μην ενοχλησω, δεν ξερω και αν θελεις να μιλησεις αλλωστε»

Τοτε τι φιλος εισαι;

Για το αλκοολ και τον καφε;

Για τα πανηγυρια και τις γιορτες;

Αν καποιος θελει να περασει τον πονο του μονος του, δεν χρειαζεται να τον αγνοησεις. Αν δεν θελει, κλεινει το τηλεφωνο.

Πολλοι επισης ερχονται στην αμηχανια τυπου «τι να σου πω τωρα»

Δεν χρειαζεται να προσπαθησεις τρομακτικα να παραγεις φοβερα και τρομερα λεκτικα σχηματα.

Η παρουσια, η συντροφια και η ακροαση είναι εξισου σημαντικες και δινουν κουραγιο.

Στη δικη μου περιπτωση Δοξα τω Θεω, οι φιλοι ηταν πολλοι και οι «ανθρωποι» ελαχιστοι.

Οι Φιλοι φαινονται στα δυσκολα. Και στα δυκολα φαινεται η αληθεια.

Παρα τον πονο και τα τρεχαματα, τουλαχιστον υπαρχει και ένα θετικο.

Είναι οι στιγμες που ξεχωριζεις και ξεδιαλεγες ποιους εχεις διπλα σου….

Μην αφηνετε στα δυσκολα τους φιλους σας μονους.

Να ειστε κοντα.

Ναι μεν διακριτικα και προσεκτικα, αλλα κοντα…

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

ΑΝΤΙΟ ΠΑΤΕΡΑ....

Μετα από πολλα χρονια ησυχης και σχεδον αθορυβης ζωης, ο πατερας μου κοιμηθηκε οριστικα.
Από την υπερενταση, τις εννοεις και τις φροντιδες, δεν προλαβα να ουτε καν να το σκεφτω. Εχω επιδοθει σε αγωνα δρομου.

Τη δεδομενη στιγμη, τρια πραγματα εχω κατά νου
  1. με τον Θεο και με τον χρονο δεν μπορει να τα βαλει κανενας.
  2. αισθανομαι γαληνιος καθως ότι μπορεσα να κανω, το εκανα. Προσπαθησα με ολες μου τις δυναμεις,εξαντλησα ότι περιθωριο υπηρχε και απεβιωσε στα χερια μου. Προλαβα να τον αποχαιρετησω, να του εκφρασω ποσο τον αγαπω και να τον ευχαριστησω για οσα μου προσεφερε.
  3. τις τελευταιες 10 μερες η κατασταση του επιδεινωνετο συνεχως. Δεν μπορουσε να κινηθει, να μιλησει, ειχε ανοιξει σε αρεκτα σημεια, ηταν σε ακινησια. Ταλαιπωρηθηκε. Τωρα πια ξεκουραστηκε. Οριστικα.

Νεα ζωη ξεκιναει.
Με περισσοτερες ευθυνες, με τη φροντιδα της μητερας μου και με ολο το βαρος του σπιτιου πια να πεφτει και τυπικα στα χερια μου.
Διαβασα καπου και χαμογελασα πικρα πως η ζωη είναι η πορεια προς τον θανατο αλλα καπου στη διαδρομη μπορει να πεθανεις κιολας…
Ξερω πως όταν περασει η μπορα, η βαβουρα και η γραφειοκρατια τοτε θα πενθησω.
Μονος και ησυχος πια.
Σε ευχαριστω Πατερα. Για όλα…
Αντιο.

Υγ. Ωραιες ηταν οι μερες μετα το χιονι. Αλλοι χαιρονται για το σ/κ που ξεκιναει και αλλοι πανε σε κηδειες….

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

THE GOLDEN COMPASS

Εγω φταιω

Εγω φταιω

Εγω φταιω

Τι δουλεια ειχα να ακουσω την πρωην και να παω να δω μια καρικατουρα ταινιας που ακομα και ο 5χρονος ανηψιος μου θα χασμουριοταν;

Φευγοντας από το σινε, μου εμεινε ένα τεραστιο ψυχολογικο απωθημενο που θελω να το μοιραστω μαζι σας.

Θελω να γνωρισω αυτόν/ην που ανελαβε τη διαφημιστικη προωθηση ( μαρκετινγκ λεγεται στα ελληνικα ) της εν λογω ταινιας.

Θα του δωσω χωμα να μου το πλασαρει διαμαντι

Θα του δωσω τον Νταρακλιτσα να μου τον βαφτισει Ζινταν

Θα του δωσω την Φανη Παλλη Πετραλια να μου την παρουσιασει ως τη Μονικα Μπελουτσι.

Αυτη η αηδια ηταν η συνεχεια του Αρχοντα των Δαχτυλιδιων;

Ω θεοι του Ολυμπου!

Όπως θα ελεγε και ο φυσικος, ελληνολογος και προφητικος Λιακοπουλος, να πεσουν πανω σας οι ΕΛ να σας καταστρεψουν!

Αφελες το στορι, κατασταση αμερικανια, τα εφε για πλακα, υποθεση χωρις νοημα, λιγο αρχοντας ( τοσο λιγο που δεν φαινεται ), λιγο χαρι ποτερ, λιγο ότι θυμαμαι χαιρομαι και διαφορους τυπους να παρελαυνουν από την οθονη και απορω με την Νικολ Κιντμαν πως καταδεχθηκε να παιξει σε αυτό το πραγμα.

Εχω όμως και την απαντηση: Ηταν πολλα τα λεφτα Αρη…

Δεν προσπαθησε και πολύ βεβαια για να ανταποκριθει σε αυτόν τον αστειο ρολο καθως η παρουσια της και μονο εδινε μια λαμψη στην ταινια αλλα δεν ειμαι σιγουρος αν ηθοποιοι του βεληνεκους της πρεπει να συμμετεχουν σε τετοια εγκληματα.

Δεν αξιζει ουτε για DVD, ουτε για κωμωδια, ουτε για σοβαρο, ουτε για παιδικο και συνισταται σε οσους απελπισμενους θελουν να σκοτωσουν κι αλλο την ωρα τους και να παρηγορηθουν οτι σε αυτη τη ζωη υπαρχουν και χειροτερα.

Οφειλω όμως να πω πως εγινε μια ωραια προσπαθεια να περαστουν between the lines μερικα μηνυματα και συμβολισμοι και παραθετω αυτόν που μου εκανε τη μεγαλυτερη εντυπωση.

Καποια στιγμη λοιπον, ο καταφρονεμενος βασιλιας εκανε την μεγαλη επανασταση.

Ετσι θελησε να παρει κατι που του ειχαν κλεψει.

Και πηγε να το διεκδικησει από το …ιερατειο!

Εκει λοιπον ηταν το αντρο των κλεφτων και των σκοταδιστων της ανθρωποτητας.

Εκπληκτος ως θεατης ειδα ότι το ιερατειο ειχε τοιχογραφιες ….. Αγιων ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ, με καντηλια όπως εχει μια τυπικη ορθοδοξη εκκλησια !!!

Και φυσικα ο αδικημενος σηκωσε κεφαλι και τα διελυσε όλα!

Ετσι, με έναν τρυγο, δυο ζμπαρονια.

Και τα βαζουμε με την εκκλησια αλλα και για να μη μας κυνηγαει το βατικανο, τα ριχνουμε στην Ορθοδοξια. Δεν μπορω να εξηγησω πως από το πουθενα σε μια περιπετεια ( εστω και της πλακας ) προεκυψε ορθοδοξη εκκλησια που ο πρωταγωνιστης την καταστρεφει στο ονομα της δικαιοσυνης!

Με αριστα το δεκα η ταινια βαθμολογειται με μηδεν. Μηδεν.

Και άλλη φορα να προσεχω που πηγαινω.

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

ΤΙ ΛΕ ΡΕ ΜΑΣΤΟΡΑ...

Δηλωσε ο καθηγητης ποδοσφαιρου Φερερ πως του εδωσαν ποδηλατα για να αντιμετωπισει τανκς. Θα μπορουσα να το δεχθω αν η αντιπαραβολη ηταν μεταξυ ΑΕΚ και Ολυμπιακου και με κοπο να μετρησω και τον ΠΑΟ. 

Όμως φιλτατε κυριε καθηγητα, στο κυπελλο αποκλειστηκες από την Ξανθη. Στο πρωταθλημα, οι δυο συνεχομενες ηττες που σε εστειλαν στην Ισπανια ηταν από τον Πανιωνιο και τη Λαρισα. Οι ανωτερω ομαδες ηταν τα τεθωρακισμενα; 

Οσο για το μου πηραν τα ποδηλατα, ουσιαστικα ακυρωνει τον εαυτο του.
Δεν ηταν αυτος που εδιωξε τον Ιβιτς για να κανει αποκλειστικα κουμαντο;
Αν εφερε ποδηλατα, δεν του φταιει κανενας.
Και εδώ δεν σηκωνει καν κουβεντα περι μπατζετ και λοιπων φτηνων δικαιολογιων.
Ο Τζιμπουρ του Πανιωνιου κανει 10 δις;

Ο Αμοροζο, ο Κοκε, ο Νατσο Γκαρσια του Αρη κανουν δεκα πετρελαιοπηγες;
Οι ξενοι του Αστερα Τριπολης εχουν κοστος ισο με αυτων της Μιλαν;
Κανενας φιλος της ΑΕΚ δεν απαιτησε να αγοραστει ο Κακα και ο Ντρογκμπα.
Ολος ο πλανητης παιζει μπαλα και αφου εισαι τοσα χρονια στο κουρμπετι οφελεις να βρεις 4-5 σοβαρους παικτες να γινεται σωστα η δουλεια. 

Το γεγονος ότι επι των ημερων του η ΑΕΚ επαιξε ένα σοβαρο ποδοσφαιρο περυσι τον Νοεμβριο – ολο και ολο ένα μηνα δηλαδη - και εκτοτε από το κακο στο χειροτερο και του εφταιγαν τα ποδηλατα και τα τεθωρακισμενα; 

Επειδη ο Νικολαϊδης είναι διαχειριστης και όχι επενδυτης πιθανολογω πως δεν ηθελε να τον διωξει καθως θα ηταν ηττα γοητρου. Πιστευω πως επενεβησαν οι χρηματοδοτες και ειπαν «ποσα θελει να φυγει»

Από τη μια δεν ειμαι υπερ των αλλαγων προπονητη στα μεσα της χρονιας.
Εν προκειμενω όμως ο ανθρωπος ηταν επικινδυνος.

Ηδη εχει την απωλεια της διεκδικησης του κυπελλου, με τη Χεταφε δεν νομιζω ότι θα εκανε τιποτα το τρομερο και εκει που ηταν πρωτος, στο πρωταθλημα βρεθηκε με 4 βαθμους πισω από τον ΠΑΟ.
Για τον Κωστενογλου δεν θα μπορουσα να εχω ασφαλη γνωμη.
Θα τον δουμε. 

Πιστευω ότι με μια ορθολογικη διαχειριση του ροστερ η ΑΕΚ μπορει τουλαχιστον να παιξει καλυτερα.
Οσο για το πρωταθλημα, τωρα πια είναι αργα νταρλινγκ…

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΔΑΦΟΥΣ - ΑΕΡΟΣ...

Mέσα απο την σιωπή σου ταξιδευω στην σκεψη σου.... με καλεί…
χανομαι στη θαλασσα της θλιψης μου και στης χαρας σου τον ουρανο.
μετρωντας τα αστερια
αστερια που θα με οδηγησουν κοντα σου


Η αλμυρα της Θαλασσας που καιει τα χειλη
σειρηνες χορευουν ενα χορο...
μεθωντας απο το φως του φεγγαριου
ενα φως που πηγαζει απο τα ματια σου
απο την ηδονη των φιλιων σου
απο την ζεστασια της αγκαλιας σου οταν μου ψιθυριζεις το σ’αγαπω


κλεινω τα ματια ....
περιπλανιέμαι στη γαλήνη
και νοιωθω ενα μυστικό να προσπαθεί ν'αποκαλυφτεί σιγά σιγά
και στην επιθυμία μου να το γνωρίσω το ακολούθησα και χαθηκα στα μονοπατια του

Μονοπατια του ερωτα που με σαγηνευουν...

νoιωθω την σιωπη του μυστικου σου να με καλει και με οδηγεί σε άλλους κυματισμούς ώσπου ξαφνικά βρήκα ένα δίχτυ που συγκρατούσε μέσα του πολλές αλήθειες.

Μια από αυτές μου μίλησε για το πάθος που μας κυριαρχεί, μου είπε να μην το φοβάμαι και κάθε φορά ν΄αφήνομαι όλο και περισσότερο στο φλογερό του ταξίδι γιατί ο προσανατολισμός του είσαι εσύ.

Αυτός που δεν ακουει τη σιωπη σου
δεν μπορει να ακουσει και τα λογια σου.

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ part 34

Στην εποχή μας ο εγωισμός είναι ο οδηγός μας στη καθημερινότητα και πάνω
από όλα βάζουμε το συμφέρον μας. Ότι περισέψει το μοιράζουμε σε αυτούς που
επιθυμούμε

Οι βόμβες δεν κάνουν επιλογες. Χτυπούν τα πάντα. Nikita S. Khrushchev

Όταν βαζεις το ρολοϊ σου 5’ μπροστα για να μην αργεις στο ραντεβου σου, την κρισιμη στιγμη το θυμασαι και αργεις 5’…

Ποτέ μην ψάξεις κάτι τέλειο για να αγαπήσεις, γιατί κινδυνεύεις να πεθάνεις χωρίς αγάπη. Αγάπησε κάτι που δεν είναι τέλειο και καν' το τέλειο με την αγάπη σου...

Η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη πολιτική, αλλά η παραφροσύνη είναι καλύτερη άμυνα.

Αλλιως ο πρεζεμπορας:
έμπορος αναισθητικών ουσιών σε μορφή σκόνης για ενδοφλέβια έξω-νοσοκομειακή χρήση.

Οι άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι δεν ενοχλούνται από μικρά πράγματα, δεν κοιμήθηκαν ποτέ σε δωμάτιο με κουνούπια.

Τα νιάτα είναι κάτι υπέροχο. Τι κρίμα που σπαταλιέται στα παιδιά. George Bernard Shaw

Όποιος ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον. Όποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν. George Orwell

Όλοι οι άνθρωποι έχουν τη θέληση να νικήσουν. Λίγοι έχουν τη θέληση να προετοιμαστούν για να νικήσουν
Μπομπι Ναϊτ

Το μόνο πράγμα που δεν χορταίνει ο κόσμος είναι οι υπερβολές. Salvador Dali

η ζωη ειναι ενα μακρινο ταξιδι προς τον θανατο. ασε που στον δρομο μπορει να πεθανεις κιολας

Παντα υπάρχει μια παλιά παροιμία που λέει ακριβώς αυτό που θέλεις να πεις.

Βασίλης Αυλωνίτης: Θέλω κανένα βιβλίο για να περνάω την ώρα μου.
Νίκος Ρίζος: Βιβλία πασατέμπο δεν έχουμε...
Ο θησαυρός του μακαρίτη

Οι ελπιδες είναι λιγότερες από το να παραδοθεί γράμμα στον σωστό παραλήπτη στη Σεούλ με μόνη ένδειξη το επίθετο Παρκ

Όταν ευτυχουμε, οι φιλοι φευγουν οποτε θελουμε.
Όταν δυστυχουμε, οι φιλοι φευγουν μονοι τους.

Κατηγορησαν τον φιλοσοφο Αριστιππο όταν πηγε στις Συρακουσες για να παραδωσει μαθηματα στον τυραννο Διονυσιο και ζητησε υπερογκη αμοιβη.
«πηγα να δωσω ότι εχω και να παρω ότι δεν εχω» ειπε ο φιλοσοφερ.

Μια γειτονισα ειπε καποτε στον Βικτωρα Ουγκω όταν τον εβλεπε να διαβαζει μερα νυχτα:
- κουραζεστε πολύ. Δεν κανει. Μικραινετε τις νυχτες της ζωης σας. ( εννοουσε την νυχτερινη αναπαυση )
- ναι κυρια μου αλλα μεγαλωνω τις μερες της.

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008

ΛΑΡΙΣΑ - ΑΕΚ 1-0

Η ΑΕΚ πηρε από τον αγωνα στο Αλκαζαρ αυτό που της αξιζε.
Από τα τρια, το ευμεγεθες. 

Ένα ποδοσφαιρικο συνολο κιτρινομαυρων αποχρωσεων που δεν καταλαβα ουτε γιατι εμφανιστηκε στο γηπεδο, ουτε γιατι αγωνιστηκε, ουτε γιατι επαιζε και ουτε τι ηθελε να πετυχει.
Η κακοποιηση του ποδοσφαιρου σε ολο της το μεγαλειο. Αν υπηρχε οντως πολιτεια κυριε Νικολαϊδη θα επρεπε να πληρωσει η ΑΕΚ ένα γερο προστιμο για εγκλημα κατά του αθληματος σε βαθμο κακουργηματος. Πιστευω πως θα μεινει στην ιστορια το ερωτημα πως γινεται μια ομαδα με διοικηση που δεν αντιμετωπιζει προβληματα, με δευτερη συνεχομενη χρονια τον ιδιο προπονητη στον παγκο, με θεωρητικα καλυτερους και περισσοτερους παικτες ανα ετος, να αποδιδει τοσο ασχημο και αποκρουστικο θεαμα. 

Ο Φερναντο Σαντος μας τελειωσε γιατι ηταν βαθμοθηρας, η ομαδα δεν κατεπλησε τα πληθη με το προσφερομενο θεαμα και ηρθε ο δασκαλος των ακαδημιων της Μπαρτσα που θα μας μαθαινε να παιζουμε καλα, ομορφα και αποτελεσματικα. 

Σχεδον 2 χρονια από την ελευση του, για την τρεχουσα αγωνιστικη περιοδο η ΑΕΚ

- εχει αποκλειστει στο κυπελλο από την Ξανθη
- ηταν η χαρα του αθληματος στην Ευρωπη και προκριθηκε γιατι εχει απεναντι της κουτσους
- στο πρωταθλημα με κυριους αντιπαλους τα φαντασματα του ΠΑΟ και τα πτωματα του Ολυμπιακου καταφερνει και είναι τριτη.
- Δεν θυμαμαι ουτε ένα παιχνιδι της, να εχει παιξει ΕΣΤΩ ΣΕ ΕΝΑ αγωνα καλη μπαλα. Και αν κανω μια ιστορικη αναδρομη, αν εξαιρεσω τον περσινο Νοεμβρη, νομιζω πως από τοτε η ΑΕΚ εχει να κανει μια εμφανιση της προκοπης.
- Τα ντερμπι τα χανει από ..το πουλμαν της ομαδας. 

Πριν από λιγες ωρες λοιπον ο μεγαλος δασκαλος του παγκοσμιου ποδοσφαιρου Φερερ, κατεβασε μια ενδεκαδα που ειχε 3 αμυντικα χαφ και κανεναν πλαγιο.
Ο κοουτς δεν το βασανισε πολύ.

Εστειλε τον έναν προς τα αριστερα και τον αλλον προς τα δεξια.
Η συνεχεια ηταν τοσο αναμενομενη οσο και το που θα καταληξει η μπαλα όταν στα χερια του την επαιρνε ο Τζορνταν. 

Επιθεση από τον αξονα με γιομες και ο θεος βοηθος.
Αποτελεσμα; 

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΕ 90 ΑΓΩΝΑ.
ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΕΣ ΠΑΣΕΣ. 

Ακομα και μεχρι αυριο να επαιζαν, παλι το ιδιο θα ηταν.
Και αν η Λαρισα αφενος δεν πολυφοβοταν αφετερου ηταν λιγο πιο προσεκτικη στην τελικη προσπαθεια, το κοντερ θα ειχε γραψει τρια τεμαχια σε χαλαρους ρυθμους. 

Όταν ο κοουτς Φερερ αποφασισε να βαλει έναν πλαγιο χαφ ειχε περασει περιπου μια ωρα. Εβαλε τον Μανου ο οποιος εδειξε ποδοσφαιρικη κλαση πλεϊ στεησον όταν σε μια φαση ξεκινησε από τη μια ακρη του γηπεδου, εφτασε στην άλλη κανοντας οριζοντια διατομη και αποκαμωμενος και πιθανως ψυχολογικα μπερδεμενος, την εδωσε στα δυο μετρα. 

ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ.

Μορετο: θα προτεινω στους ιθυνοντες της ΑΕΚ να παρακαλεσουν τον Πανοπουλο και τον Τσακιρη να τους συστησει έναν σοβαρο μανατζερ να βρουν έναν τερματοφυλακα που θα εμπνεει εμπιστοσυνη. Αυτοι δηλαδη πως βρισκουν και μαλιστα με φραγκοδιφραγκα; Δεν με ενδιαφερουν οι μαγκιες τυπου μαρκαρετε ρε, παμε μωρε ΑΕΚαρα, μπραβο παλικαρια αλλα να γινεται η δουλεια. Αν γινεται σωστα η δουλεια, ας ερθουν και οι μαγκιες. Αλλιως στο χωριο μου τουλαχιστον, το λεμε τσιρκο μεντρανο. Λαθη σε απλες μεταβιβασεις, λαθη σταθεροτητας και στο γκολ, ο κανονας είναι απλος. Μπαλα στη μικρη περιοχη, τη σκουπιζει ο τερματοφυλακας. 

Ραμος: Καταπληκτικος. Οσκαρ α ανδρικου ρολου στην ταινια «πώς να κανετε τον Βενετιδη να φαινεται κατι αναμεσα σε Μαλντινι και Ρομπερτο Καρλος». Επιθετικα, ανυπαρκτος. 

Παπασταθοπουλος: Τι να πρωτομαζεψει το παιδακι… Τον λ

υπαμαι. Πρεπει να παιζει για τον εαυτο του, για τον Αλβες, για τον Μορετο, για τον Ζηκο….
Αλβες: Όταν εχεις έναν κεντρικο αμυντικο που τρωει δυο κιτρινες για μαρκαρισματα στο ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ τοτε τον απαλλασεις λογω ιδεχθους ηλιθιοτητος, του δινεις μονιμη συνταξη για ανθρωπιστικους λογους και τον στελνεις σε ιδρυμα αποκαταστασης εγκεφαλικα αναπηρων. 

Ζηκος: Συμφωνω με την αποφαση του να σταματησει το προσεχες καλοκαιρι.
Δεν μπορει, δεν κανει, κουραζεται και μας κουραζει. 

Ενσαλιβα: Μπορει να μην ελαμψε αλλα πως θα κατακρινω έναν παικτη που από αμυντικο χαφ και ενιοτε στοπερ, βρισκεται ως δεξι χαφ; 

Καφες: Στο πρωτο ημιχρονο ηταν φρεσκος, βοηθουσε και στην αναπτυξη του παιχνιδιου, εκοβε, γενικα ηταν παρων. Όχι τοσο στα αριστερα που πιθανως αρχικα μπηκε αλλα στο κεντρο που καλυπτε και την παρουσια-απουσια του Ζηκου Μετα καπου τον εχασα. Θα τον παρω τηλεφωνο να δω αν είναι καλα. 

Ριβαλντο: Δεν εχω κανενα παραπονο. Ειχε κεφια, ειχε διαθεση αλλα ηταν μονος του. Προσπαθησε να παιξει από τα πλαγια, να ανοιξει το παιχνιδι αλλα δεν ειχε σε κανεναν να τη δωσει. Μετα απογοητευθηκε και αρχισε τις γιομες. Μετα κουραστηκε, εκνευριστηκε και πηγαινε να περασει τρεις. Προς το τελος, όταν επεφτε κατω, μεχρι να σηκωθει ειχα καπνισει 3 τσιγαρα. Δυστυχως το αθλημα δεν είναι μπασκετ που ακομα και ενας παικτης μπορει να το παρει μονος του. Ο Ριμπο ηθελε, το παλεψε αλλα δεν υπηρχε κανενας για να τον βοηθησει. 

Μπλανκο: Εξακολουθω να πιστευω αυτό που ελεγα από την πρωτη στιγμη που τον ειδα και όταν το εξεφρασα, φιλοι και γνωστοι με κοιτουσαν σαν να ημουν ο εραστης της Μονικα Μπελουτσι. Ο ανθρωπος είναι αμπαλος. 
Γρηγορος εκτελεστης αλλα αμπαλος.

Στην αρχη περιμενε τις γιομες, μετα απογοητευθηκε και πηγε στο πλαϊ για να παρει μπαλα. Και εκανε συνεχως λαθη. 

Εντινιο: Δεν μπορω να κρινω έναν παικτη που ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ δεν πηρε τη μπαλα στα ποδια του. Παντως αν εχει ελαττωμα στην αλτικοτητα, μετα το αποψινο παιχνιδι θα πρεπει να το βελτιωσε. 

Οι αλλαγες:
Ο Μανου δεν κανει. Δεν ξερω βεβαια και τι ακριβως κανει…
Ο Καλον, πασα δεν πηρε.
Ο Λυμπε βγηκε στο πλαϊ, κατι σαν Τζολε, κατι προσπαθησε αλλα τετοια ωρα τετοια λογια. Αν ο Λυμπε δεν εχει πλαγια χαφ, να τη δωσει, να την ξαναπαρει είναι σαν να περιμενεις από την Ουαζαγκαμπουμπου να κατασκευασει διαστημοπλοιο. 

Καλη η κλαψα για τη διαιτησια, το βρωμερο παρασκηνιο, το σκοτεινο παρακρατος και λοιπα χαρωπα. Προσωπικα, πρωτα θα προσπαθησω να εξαντλησω τα δικα μου περιθωρια και μετα θα αναζητησω εξωγενεις παραγοντες. Ελπιζω ο προεδρος της ομαδας να δωσει τωρα άλλη μια συνεντευξη τυπου και να μας εξηγησει πως γινεται με την παροδο του χρονου, μια ομαδα να χειροτερευει. Γιατι όπως πιθανως και ο ιδιος θα θυμαται η ομαδα που επαιξε το καλυτερο ποδοσφαιρο ολων των εποχων στο επαγγελματικο ποδοσφαιρο, η ομαδα που μας μεγαλωσε και μας εμαθε μπαλα ηταν αυτή που νικουσε με 10 και με 9 παικτες. 

Επειδη στη χωρα μας πρεπει να ανηκωμεν σε κομματα, προσκομματα και μεριδια, διευκρινιζω πως δεν με αφορα η διαμαχη του κ. Νικολαϊδη με μια ισχη μειοψηφια 200 ανθρωπων. Τα κριτηρια μου είναι καθαρα και μονο αγωνιστικα και το μονο που με νοιαζει γυρω από το ποδοσφαιρο είναι αφενος να παιζω ( που το κανω ) και ενιοτε να το παρακολουθω ( και με τετοιο θεαμα το ενιοτε θα γινει ακομα πιο ενιοτε ) κρινοντας το ως θεαμα της ομαδας που εχω την ατυχια τελικα να ειμαι φιλος. 

Μπορει οι ελπιδες για το πρωταθλημα μαθηματικα να μη χαθηκαν.
Μπορει και οι αλλοι να είναι πτωματα και να χασουν απροσδοκητα βαθμους αλλα εν προκειμενω υπαρχουν δυο συγκλονιστικες διαφορες. 

Ο ΠΑΟ δεν χανει βαθμους. Τσουκου ετσι, τσουκου αλλιως, τα παιρνει τα τριποντα.
Ο Ολυμπιακος θα παρει τα ντερμπι και όταν αρχισει το πραγμα να στραβωνει, θα συσπειρωθει και ολοι ξερουμε τι ακριβως σημαινει συσπειρωση γαβρου.
Η ΑΕΚ δεν εχει την προσωπικοτητα και το ειδικο βαρος να νικα όταν πρεπει, όταν αγχωνεται και όταν πρεπει να «βγαλει δοντια». 

Δεν εχει τον προπονητη που θα κανει πρωταθλητισμο. Ο προπονητης κυριος Φερερ νομιζει ότι ακομα βρισκεται στις ακαδημιες για αυτό και η ομαδα διαθετει τριαντατοσους παικτες και μοιαζει με το χαμστερακι. 

Πειραματα επι πειραματων και στο τελος Απριλιου πιθανως να βουμε και την ενδεκαδα που μας ταιριαζει. Οι αλλαγες στο 60 δεν με ενοχλησαν αλλα δεν ηταν το θεμα μας. Το θεμα μας στον αγωνα με τη Λαρισα ηταν η δημιουργια ποδοσφαιρου και όχι η εναλλαγη εκτελεστων γιατι πολύ απλα, οι προηγουμενοι δεν πηραν ποτε τη μπαλα σε θεση βολης. 

Υγ. Αληθεια, τελικα ο Σεζαρ θα ηταν τοοοοοοοοοοοοσο αχρηστος σημερα;

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

EMO & TRENDY

Πολυ μου αρεσει, μα παρα πολυ, που τα μαζικα μεσα επιρροης, προσπαθουν να βρουν νεα όταν ουσιαστικα δεν υπαρχουν.

Πληροφορουμαστε ότι υπαρχουν συγχρονες τασεις στη νεολαια και είναι οι trendy και οι ΕΜΟ. Ακολουθει φιλολογικη και φιλοσοφικη συζητηση για το που παμε, που βαδιζουμε, πως καταντησαμε λοχια, ποτε θα γινει η Δευτερα Παρουσια και λοιπα χαζοχαρουμενα.

Κατανοητο.

Πρεπει να γεμισει ο τηλεοπτικος χρονος, σελιδες στα εντυπα και να ασχολουμαστε με χαζαμαρες.

Τιποτα δεν είναι καινουριο.

Η ιστορια επαναλαμβανεται και το μονο που αλλαζει είναι τα ονοματα, οι ταμπελες και οι πινακιδες.

Αυτοι που τωρα αποκαλουνται ΕΜΟ μοιαζουν καταπληκτικα, με τους νταρκαδες και τους γκοθαδες στη δεκαετια του 80.

Αυτοι που τωρα απακαλουνται trendy είναι διαχρονικοι και λεγονταν μια ζωη «φλωροι». Τωρα βαζουμε την αγγλικη λεξη και ειμαστε Ευρωπαιοι.

Είναι ακριβως οι ιδιες μειοψηφιες αν και στη δεκαετια του 80 υπηρχαν περισσοτερα ρευματα: πανκια, μερικα απομειναρια ροκαμπιλια, μεταλλαδες, και ροκαδες. Ενώ στη δεκαετια του 90 ανθισαν οι ρεϊβερς ( αλησμονητα τηλε-παραθυρα με μανα ρεϊβερ, νοθο αδερφο raver ) οι οποιοι αντε να εχουν μεινει στην Αθηνα καμια 200 αρια και αυτοι όχι γιατι ξερουν τη μουσικη αλλα γιατι χαπακωνονται.

Τωρα πια τα πραγματα είναι πιο απλα. Σκυλαδες. Λιγοι Ροκαδες. Μερικοι εναλλακτικοι ( με τα μπαρακια στα περιξ του Ψυρρη, του Θησειου, του Γκαζιου ) και οι τηλεοπτικοι ΕΜΟ με το επιμελως αντιαισθητικο τους στιλ.

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2008

ΑΝΤΙΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕ…

Ο Χριστοδουλος μου ηταν συμπαθης.

Ανθρωπο που τον πολεμανε πολιτικοι και δημοσιογραφοι, δεν μπορει, μια χαρα ειναι. Οι πολιτικοι και οι δημοσιογραφοι ειναι μια ομαδα ανθρωπων που οτι και αν κανεις, αν θελουν να σου προσαψουν κατι, θα το κανουν. Ακομα και αν εισαι ακινητος, αμιλητος και αδρανης.

Οταν ειχαμε τον Σεραφειμ, η μονιμη κατηγορια ηταν πως η Εκκλησια ειναι αποστασιοποιημενη απο την κοινωνια και τα προβληματα της, ειναι ανυπαρκτη και δεν εχει λογο.

Ο Χριστοδουλος που ειχε λογο, αποψη και την εξεφραζε, ξαφνικα εγινε ο μισητος ιεραρχης, το κρατος εν κρατει, ο αιμοβορος εξουσιαστης.

Θα τον θυμαμαι για το «σας παω», για το «ελατε με το σκουλαρικι».

Για εναν οργανισμο οπως η εκκλησια με 2000 χρονια ζωης, θεωρω οτι ειναι μεγαλο βημα αυτη η δηλωση και αυτη η διαθεση, της προσεγγισης των νεων.

Θα τον θυμαμαι για την προσπαθεια του με τον Παπα και την επισκεψη του Ποντιφικα στην Αθηνα και την πρωτοφανη «συγγνωμη».

Κατηγορηθηκε για τα κυρηγματα με τις καμερες. Πιθανως να ηταν λαθος αλλα το βελτιωσε. Κατηγορηθηκε για τον αγωνα του με τις ταυτοτητες.

Η υπεμεγεθυνση της πραγματικης διαστασης των πραγματων στη χωρα μας ειναι ενα αθλημα το οποιο διαρκως διογκωνεται. Δεν ημουν υπερ της αναγραφης του θρησκευματος στην ταυτοτητα οχι γιατι με ενοχλουσε ή γιατι υπηρχε ρατσιστικος φοβος – αυτα ειναι ιστοριες για να χουμε να λεμε – αλλα γιατι πιστευω οτι τετοια ζητηματα ειναι βαθια προσωπικα για να ευτελιζονται σε μια πλαστικοποιημενη πινακιδα.

Συμφωνησα ομως με τις εκκλησιαστικες αντιδρασεις γιατι το σχετικο διαταγμα πηγε να περασει νυχτα, χωρις να το παρει κανενας χαμπαρι. Καλο ειναι που και που να ακουγεται και ενα «οχι». Δεν ειμαστε φυτα, δεν πρεπει να γινουμε.

Μου αρεσε που ακουστηκε αυτο το οχι. Η καταληξη;

Σημερα αν παει κανεις να βγαλει ταυτοτητα, το θρησκευμα ΔΕΝ αναγραφεται.

Που ηταν λοιπον το «κρατος», η επιδειξη εξουσιας, και η ολη φασαρια;

Ακομα και σε θεματα εξωτερικης πολιτικης, δεν καταλαβα, γιατι δηλαδη θα πρεπει να υποχωρουμε μονιμως και να μην ακουγεται ουτε ενα «κιχ»; Μας χαλαγε την ηρεμια ε;

Ο Χριστοδουλος ηταν ο πρωτος ιεραρχης που εβαλε την εκκλησια εντος της κοινωνιας δυναμικα. Με αποψη, με δυνατη φωνη, με θεση που ο καθενας ηταν ελευθερος να κρινει αν συμφωνουσε ή οχι.

Εντονος στη ζωη, μεγαλος στο θανατο του.

Αντι επιλογου, κλεινω με κατι που ειπε καποτε:

«τα Χριστούγεννα είναι η προϋπόθεση όλων των άλλων εορτών. Χωρίς την ενανθρώπηση του Χριστού, μένουν χωρίς περιεχόμενο και η Βάπτιση, και η Μεταμόρφωση και το Πάθος Του. Και η Ταφή και η Ανάσταση και η Ανάληψή Του. Ο κόσμος γύρω μας σπαράζεται. Και πολλοί θα επιθυμούσαν να γίνει και ο λαός μας "το ζαλισμένο κοπάδι". Να μην αντιδρά στην ισοπέδωση. Να αποδεχθεί το ρόλο του ως καταναλωτικής μονάδας χωρίς πνευματικότητα, χωρίς ορθόδοξη προοπτική, χωρίς ιστορική συνέπεια, χωρίς τη δυνατότητα του αυτοπροσδιορισμού. Και οι γιορτές να εκφυλισθούν σε εποχιακές ευκαιρίες για ανταλλαγή κοινωνικών ευχών και δώρων»,

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλος

Αντιο….