Τετάρτη 16 Μαΐου 2007

ΓΡΑΦΩ ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΡΑΦΕΙ

Χρονιά ρεκόρ ήταν το 2006 για την ελληνική βιβλιοπαραγωγή, που έφτασε τους 9.200 νέους τίτλους.

Τα blogs αισιως εν Ελλαδι εφτασαν τα 10.000.

Οι εφημεριδες και τα περιοδικα είναι πολλα περισσοτερα από οσα αντεχει η μικρη ελληνικη αγορα.

Τα διαφορα fora εχουν αναριθμητα ποστς και οποιος εχει προσβαση στο εντ στη χωρα μας αμφιβαλλω αν δεν συμμετεχει εστω σε ένα φορουμ. Πολλες φορες βλεπω σε αλλους bloggers να εχουν στηλη με ένα ολοκληρο κατεβατο απο blogs που διαβαζουν λενε και καγχαζω γιατι οποιος εργαζεται, εχει έναν δεσμο ή εστω 5 φιλους σε συνδυασμο με τη ζωη στην πολη, αμφιβαλλω τα μαλλα αν προλαβαινει εστω να ξαναδιαβασει τα δικα του κειμενα για να κανει την τελικη διορθωση.

Ολοι γραφουμε, ολοι εχουμε αναγκη του εκφραζεσθαι αλλα η υπερπροσφορα ( ετσι όπως παμε τους μονους που θα διαβαζουμε θα είναι οι εαυτοι μας ) αναγνωσης εχει βαθια αιτια.

Η κοινωνικοτητα του Ελληνος είναι δομικο στοιχειο της φυλης μας.

Οι ρυθμοι της ζωης στην πολη δυσκολευουν την κοινωνικοτητα.

Ποσες φορες δεν σας εχει τυχει να προσπαθειτε επι εβδομαδες να πιειτε έναν καφε με προσφιλες προσωπο που δεν μενει πιο μακρια από 15 χλμ, ασχετα αν στην πολη οι αποστασεις πολλαπλασιαζονται επι δεκα;

Αυτή η αναγκαστικη απομονωση μας οδηγει στην μονοπλευρη εκφραση.

Το ημερολογιο ηταν μια συνηθεια για τα παιδια στην εφηβεια για να καταχωρουν «τα μυστικα» τους την οποια γρηγορα εγκατελειπαν αφου οι κοινωνικες τους δραστηριοτητες τους επετρεπαν να μοιραστουν τις σκεψεις τους με τους φιλους τους και με το ετερον ημισυ.

Σημερα το ημερολογιο, η γραφη, είναι μια συνηθεια για τους μεγαλους να μοιραστουν τα μυστικα τους με αγνωστους και να ξεγελασουν τη μοναξια τους.

Ναι, ξερω.

Μεγαλη επανασταση, εκφραζονται ολοι, δωστε τα data στο λαο, δεν εχουμε αναγκη τους εκδοτες οε οε, save humanity free expression αλλα εχω την αισθηση πως η πολυγραφη συγγραφη των ημερων μας ειτε σε τιτλους βιβλιων ειτε σε blogs εχει ως βαση την καταπιεσμενη κοινωνικοτητα που δεν εκτονωνεται με φοντο τη ζωη στη μεγαλη πολη…



4 Λογομαχιες:

AVRA είπε...

Ξεκινωντας το blog , δεν ηθελα να το παραδεχτω, στην πορεια ομως το συνηδειτοποιησα και το παραδεχτηκα στον εαυτο μου.

Το ιστολογιο αποτελει μια διεξοδο προσωπικη που πραγματι εχει να κανει με στιγμες μοναξιας εστω και περιστασιακες. Εκεινες τις στιγμες , για αλλους λιγες για αλλους περισσοτερες, που θες να βγαλεις απο μεσα σου πραγματα αλλα δεν ξερεις που να απευθυνθεις...

Ειναι μια εμπειρια που δεν ξερω που θα καταληξει και ποσο θα διαρκεσει αλλα που την απολαμβανω 100%.

Suspect είπε...

δεν εχεις ξοφλησει αν εχεις μια καλη blog ιστορια να διηγηθεις.

:)

thank u Avra

Μαύρος Γάτος είπε...

Πρέπει να διαβάσεις οπωσδήποτε το βιβλίο του Ισαάκ Ασίμωφ 'Γυμνός ήλιος".. εκεί οι άνθρωποι ζουν απόλυτα απομονωμένοι, ολομόναχοι, και επικοινωνούν μόνο με βίντεο κλήσεις. Συναντιούνται μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και πολύ σπάνια, και δεν αγγίζονται ποτέ, θεωρείται τεράστια αγένεια...

¨Εχουμε πολύ δρόμο για εκεί, αλλά δεν νομίζω ότι είμαστε και τόσο πολύ μακριά από εκεί.,,

Από τότε που ανακατεύτηκα με τα blog δεν φεύγει από το μυαλό μου αυτό το μυθιστόρημα. ¨Ακουσέ με, διάβασέ το...

Σ;))))

Suspect είπε...

ευτυχως στη χωρα μας, ειμαστε i think

keep the spirit alive!

:)

Οσο για το μυθιστορημα, θα το εχω κατα νου.

Ευχαριστω πολυ Μαυρε γατε!

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια