SENSA STORIA

Μια φιλη μου προτεινε να παμε να δουμε μια θεατρικη παρασταση. Σαββατο βραδι συνηθως δεν βγαινω ( αφου βγαινουν ολοι οι αλλοι, προτιμω τις άλλες μερες), οποτε δεν ειχα καποιον λογο να αρνηθω. Μπηκα λοιπον ως ευσυνειδητος αστος στο αθηνοραμα να δω τι πληροφοριες υπηρχαν για το sensa storia. Το αθηνοραμα δεν ειχε κριτικη και οι του κοινου ηταν ολες και ολες 7 με πολλα πολλα αστερια και ελαχιστα σχολια. Ο κλασικος τροπος Π.Μ. [ επεξηγηση: Προωθησης Μαπας ] μπαινουμε μερικοι φιλοι, παταμε τα πολλα αστερια και καθαριζουμε.

Ανυποψιαστος για τον βαθμο ταλαιπωριας που με περιμενε, κατεβηκα στο κεντρο της μεγαλης, πολυχρωμης ενεκα εποχης, πολης και εφτασα στο θεατρο προσπερνωντας μερικους περιεργους, μυστηριους και τελειωμενους τυπους.

Υπερπολυτελες το «αγγελων βημα», ενας χωρος που σε προδιαθετει για ένα μπαρ ρεστοραν, για ποτο με εφοπλιστες και βιομηχανους, με κοκκινα χαλια και πλουμιστη διακοσμηση.

Μπηκαμε στη σκηνη με ανετα καθισματα, αλλα που η τοποθετηση τους ευνοουσε μονο αυτους που καθονταν στις πρωτες 2 σειρες. Οι υπολοιποι ας προσεχαν. Ευτυχως όμως η παρασταση δεν εσκισε και δεν συνερρευσαν τα πληθη και ετσι βολευτηκαμε. Το σκηνικο ηταν ότι πιο προχειρο και φτηνο μπορουσε να σκεφτει κανεις. Ποιητικη και καλλιτεχνικη αδεια σκεφτηκα και το προσπερασα και αυτό.

Και ξεκινησε η παρασταση.

Εν αρχη ην ο θορυβος. Καρικατουρες ηθοποιων, καρικατουρες χαρακτηρων και αν θα μπορουσα να επεμβω στον τιτλο της παραστασης, θα τον μετετρεπα σε «η gay αντιληψη για τη συγχρονη αστικη οικογενεια»

Κουκουρουκου μανταλακια mix και:

Ο αρρενωπος ( αυτος ο βλαξ που κανει το τραγικο λαθος να πηγαινει με γυναικες ) είναι βλαχος, αξεστος, απολιτιστος, χυδαιος, γυναικας και μαλιστα [ ΣΣ σιγα μη δεν το τονιζε ο σκηνοθετης αυτό ) με πληρωμενες γυναικες.

Ο άλλος ανηρ ηταν gay ( σιγα μην ελειπε ) παντρεμενος μεν, με καταπιεσμενη σεξουαλικοτητα δε αφου επρεπε να είναι συζυγος.

Ο τριτος ανδρας ηταν ένας γιαπις ( όπως εγραφαν τα κωστοπουλοπεριοδικα καποτε ) που κατι πρεπει να εκανε με τον Ινδο υπηρετη αλλα και ξενοκοιταζε, και όλα αυτά σε ένα υλιστικο πλαισιο που αρχιζε από την πορεια του χρηματιστηριου και τελειωνε στην ανωτερη κοινωνικη ταξη.

Η συζυγος του πρωτου ηταν μια υστερικη καρακαξα που παντρευτηκε τον βλαχο αλλα ανακαλυψε πως ο γιαπις ηταν ο ανθρωπος της, η γυναικα του gay το μονο που την ενοιαζε ηταν ποτε θα της δωσει χαρα ο συζυγος ( που δεν της εδινε ) και στην υστερια προσθεστε τη στερηση και η τριτη ηταν κατι αναμεσα στην κολωνακιωτισα του Λαζοπουλου, μιας απλης καθημερινης Κατινας και ενός Ηλια Ψινακη μαινομενου.

Υπηρχε και ενας Ινδος υπηρετης μπας και γελασει καπως ο θεατης αλλα με αδιαφορη γενικως παρουσια.

Διαλογοι;

Τι είναι αυτό;

Υστερικοι καβγαδες μεταξυ των ζευγων, κοινωνικη κριτικη της πλακας τυπου ολοι οι παπαδες τον παιρνουν και αν σε κατι παιρνει υψηλο βαθμο είναι στα ντεσιμπελ που φιλοδωρησαν αφειδως τα αυτια μας. Κάθε ζευγος με τον πονο του. Το ένα γιατι δεν κρεβατωνεται, το άλλο τι να τα κανει τα λεφτα και το τριτο γιατι διαφωνουμε σε οτι υπαρχει στον πλανητη.

Επειδη ο σκηνοθετης προφανως καταλαβε την πενια του λογου αποφασισε να τους βαλει να φωνασκουν ολοι μαζι ώστε να μην καταλαβαινεις τι λενε ξεχωριστα.

Αδουλευτο εργο ακομα και στις λεπτομερειες. Πχ. Ο αρρενωπος συστηθηκε ως καρδιτσιωτης και το ιδιωμα στην προφορα μαλλον προς Πατρα εγερνε παρα προς το Καρδιτσαν. Ειδαμε ημιγυμνες γυναικες και ημιγυμνους ανδρες αμφιβολης ομορφιας ( γιατι τους εκθετεις τους ανθρωπους ρε φιλε; ) και ευτυχως που του εκοψε του σκηνοθετη και η τελευταια σκηνη ( που το κανουν ολοι) ηταν χωρις φωτα και ετσι μονο ακουγαμε τα αχ και τα βαχ αλλιως θα μιλουσαμε για την επιτομη της χυδαιογελοιοτητας στα θεατρικα μας χρονικα.

Συνηθιζω να παιρνω παντα το προγραμμα της παραστασης και σε αυτό υπαρχουν μερικες κοινοτοπιες περι πολυγαμιας και διαφορα ξυπνιτζιδικα κατά του γαμου που τα εχω δει στο ιντερνετ εδώ και κατι χρονια.

Τους ηθοποιους δεν θελω να τους κατακρινω καθως σεβομαι την βασικη αναγκη της επιβιωσης και του βιοπορισμου. Αλλωστε και ο Μαρλον Μπραντο να επαιζε σε αυτό το πραγμα σαν τον Τσιβιλικα θα εμοιαζε.

Απορω πως αυτό το εκτρωμα βρηκε θεατρικη στεγη.

Θλιβομαι με οσους ξοδεψουν χρονο και χρημα για να το παρακολουθησουν

Μια παρασταση που δεν εχει να προσφερει τιποτα απολυτως στον θεατη.

Δεν διασκεδαζει, δεν συγκινει και δεν προβληματιζει.

Μια gay αισθητικη αντιληψη που αφενος με αφηνει παγερα αδιαφορο, αφετερου στρεβλωνει την πραγματικοτητα μεσω μιας ανθυποσατυρας που δεν βγαζει ουτε μειδιαμα…